Alice Springs - Adelaide

Ola,

We zitten nu in Alice springs en ik kan je zeggen dat het is warm, 42 graden om precies te zijn!! :)
We zijn net terug gekomen van een driedaagse trip door de woestijn naar Ayers Rock (Uluru) & Kings Canyon. Was erg gaaf, door de warmte stonden we al om 4:30 op! Ninette begint er goed in te worden om vroeg op te staan.
De eerste dag moesten we een stuk rijden en zagen we alleen woestijn en af een toe een uitgebrande auto. We reden in een busje met 18 andere backpackers. Dit keer voornamelijk Denen. Verder zijn we langs een paar farms gegaan en hebben we het prachtige gebergte 'The Olga's' gezien. Aan het einde van de middag zagen we 'Ayers Rock' waar we eigenlijk voor kwamen. We zagen er de zon ondergaan. Super romantisch :)
Toen naar onze 1e campground, heerlijk gegeten (BBQ) en toen naar bed. Om te slapen, maar dat lukte mij (Vered) niet echt, het was zo warm! Ik kon dus niet slapen: binnen de tent, buiten de tent. Wat moest ik doen? Buiten voelde ik de hele tijd vliegjes en binnen de tent was het harstikke warm! Toch maar buiten, wel hele mooie sterren gezien.

Ninette gaat verder...

Om half vijf moesten we alweer op. We wilden nu de zon zien opkomen bij Uluru. Niet zo romantisch als de zonsondergang... We kregen nu wel de gelegenheid om de berg te beklimmen. Mede dankzij de hitte, maar ook doordat het heel erg steil was, viel dit niet erg mee. Ik (Ninette) had het idee dat we over de berg zouden lopen naar de andere kant, terwijl Vered dacht dat we dezelfde weg ook weer terug zouden moeten lopen. Dit bleek helaas ook het geval te zijn (er liepen al zoveel mensen terug, maar ik dacht dat zij van de andere kant kwamen ;)
We hebben ook de muurschilderingen van de aboriginals op de berg gezien. Aboriginals spullen en tekeningen worden massaal door heel Australie verkocht. Dit terwijl de aboriginals (die er nog over zijn) voornamelijk een zwervend bestaan op straat hebben. Heel triest om te zien. Ze stinken een uur in de wind en zijn over het algemeen dronken. Maar goed. Na de wandeling had ik (Ninette) onwijze blaren op mijn hielen. Vered had tot mijn verbazing enorme last van spierpijn (ik ook wel een beetje hoor). De rest van de dag hebben we gereden, gezwommen en wederom een barbie (BBQ). We lopen ons de tandjes, maar gek genoeg vliegen de kilo's er nog niet af. We hadden van de vorige nacht geleerd en sliepen nu beiden buiten (bij het kampvuur). Na een stortbui besloot ik binnen te gaan liggen. Vered bleef lekker buiten liggen en was blij met wat verkoelende regen. Derde dag WEER om 4.30 uur opstaan. Alsof we niet anders meer doen. Deze keer omdat we in de Kings Canyon gingen wandelen. Echt prachtig!!! Kings Canyon is een rotsachtig gebied, zoals dat wij nog nergens anders hebben gezien. Vanwege de blaren en de spierpijn, waren we na 4 uur toch wel blij dat we de airco bus weer in konden stappen.
Na deze tour zijn we nog 2 dagen in Alice Springs gebleven. Dit stadje leek in het niets op dat wat we ervan verwacht hadden. Het is een klein dorpje met veel aboriginals en naast wat winkels eigenlijk vrij weinig. Bij een reisbureautje, waar we een tour naar Kangaroo Island hebben geboekt, kwamen we een Nederlandse vrouw tegen, die al 10 jaar in Alice woont. Echt onvoorstelbaar. Zij vertelde ons dat de Australiers erg oppervlakkig zijn. Ze had met ons waarschijnlijk een diepgaander gesprek gehad dan met de meeste Australiers. Daarnaast had ze in die 10 jaar nog geen een echte vriendschap opgebouwd (en zo lelijk was ze nou ook weer niet, ha ha). We zijn dan nu ook erg blij, dat we in Adelaide zijn. Boven onze verwachting is dit nou juist een heel erg leuk stadje. We zijn hier gekomen met de Ghan (trein van Darwin naar Adelaide). De hele reis rook het al een beetje vreemd. Eerst dacht ik dat het Vered was (hi hi), maar toen dit niet het geval was, zijn we maar gaan slapen. s' Morgens rook het nog veel erger dan daarvoor. Vered zei nog:" ik ruik helemaal niets hoor", dit terwijl een andere passagier al met een deodorantspray door de cabine had gespoten :) Daardoor rook het een paar minuten best lekker. Voor de zekerheid toch maar even in het tasje gekeken waar ons eten in zat. En wat we daar zagen.... 'een ei op pootjes'. Overal zaten maden. Echt vreselijk!!! Dit ei had ik (Ninette) met medeweten van Vered er vijf dagen eerder ingedaan, maar was dit vergeten. Oeps... Van een medewerker kreeg ik (Ninette) twee blauwe handschoentjes. Aan mij de eer om onze borden e.d. uit de tas te pakken. Verdere detais zullen we jullie onthouden. Jullie begrijpen vast wel dat we even geen honger meer hadden en dat we ons in het hostel van top tot teen hebben gewassen. De geur zit trouwens nog steeds in onze neus.

Morgen gaan we dus weer een tour maken naar Kangeroo Island. Een tour blijkt goedkoper te zijn dan dat je het op eigen gelegenheid gaat doen. Daarnaast zie je in een korte tijd meer en leer je ook snel nieuwe mensen kennen.

Klaas gefeliciteerd! We gaan ervanuit dat het nog wel gevierd gaat worden als we terug zijn :) Je hebt vast nog wel een flesje champagne over.
Niels welcome back in The Netherlands. We zijn onwijs nieuwsgierig naar je verhalen!
Verder aan iedereen de groeten. En speciale groeten aan oma! Fijn dat ze uit het ziekenhuis is. Kunnen wij haar telefoonnummer krijgen?

Bye bye!